Naar Purper:


JE MOET ZEILEN OP DE WIND VAN VANDAAG. DE WIND VAN GISTEREN HELPT JE NIET VOORUIT, DE WIND VAN MORGEN BLIJFT MISSCHIEN WEL UIT! tekst en uitvoering: PURPER

Ik hou van motto's, hoewel ik niet iemand ben die ze zelf verzint. Liever zoek ik naar bestaande motto's die aansluiten bij mijn (manier van) leven. De tekst van Purper is al sinds jaren mijn handelsmerk, maar sinds ons bezoek aan de musical "Soldaat van Oranje" is daar een tweede motto aan toegevoegd: Morgen is Vandaag! Eigenlijk zeggen beide motto's hetzelfde. Geniet nu, leef nu, doe nu!!! En dat blijf ik proberen!!!!!

zaterdag 17 december 2011

Rust

In het weekend zijn er geen onderzoeken, maar er is wel twee keer bezoekuur. Ook 's ochtends mag er dan bezoek komen. Paps en mams waren er vandaag ook en met zijn vijven togen we naar het ziekenhuis. Om en om zaten we bij manlief aan het bed en na een uurtje vertrokken we met de trein naar Amsterdam Centraal.

Dochterlief heeft al lange tijd een bezoek aan het Anne Frank huis op haar lijstje staan en we besloten om vandaag eens te gaan kijken of de toegangsrij niet al te lang zou zijn. Tot groot geluk van dochterlief was de rij niet al te lang en dus sloten we aan. Ook het Wandelmannetje was benieuwd hoe het achterhuis er nu werkelijk uitzag.


Helaas mag je binnen geen foto's maken. Dus dat hebben we ook niet gedaan. Ik was zelf ook nog nooit in het achterhuis geweest en ben behoorlijk onder de indruk. Wat een kleine ruimte waar 8 mensen dag en nacht moesten verblijven. Na de tocht door het achterhuis hadden we allemaal gebrek aan zuurstof. Het was er bedompt en benauwd. We waren blij dat we weer naar buiten konden.

Eenmaal buiten gekomen hebben we het pand Prinsengracht 263 nog even goed bekeken, want toen we in de rij stonden hadden we die nog niet gezien.





Net om de hoek, onder de Westertoren staat een beeldje van Anne Frank. Dochterlief bleef er nog even bij stil staan.


We besloten om langzaam weer terug te gaan naar het Centraal station, zodat we manlief weer konden opzoeken. Maar eerst werd het monument op de Dam nog van dichtbij bekeken.

Dochterlief wilde een foto maken van het monument en na enkele pogingen en wat aanwijzingen van mij lukte het om hem recht en in het midden op de foto te zetten.





Langs de etalages van de Bijenkorf liepen we terug naar het station. Van een aantal etalages heb ik een foto gemaakt. Ze waren weer bijzonder.




Tegen de tijd datwe bij manlief aankwamen was het alweer donker en keek hij weer uit over de lichtjes van Amsterdam. Al een paar avonden had ik gedacht dat ik daar een foto van moest maken. En vandaag heb ik de daad bij het woord gevoegd. Nog geen bijzondere foto, maar het geeft wel een indruk van het uitzicht.


Morgen nog een rustige dag en dan zullen de onderzoeken en alle drukte weer beginnen.

1 opmerking:

Anoniem zei

Wat fijn om te horen dat er toch
nog iets positief is. Maar ook dat
je een beetje aan jezelf denkt, door dingen te ondernemen. Wij volgen je bloq op de voet.
Sterkte voor de aankomende week.

Gr. Chris en Linda